Naar Siem Reap

Tsja, het bezoek aan Phnom Penh was inderdaad te kort en ons bezoek aan Siem Reap is sowieso veel te kort. Althans zo doet The Lonely Planet ons geloven. Temples of Angkor: het beslaat een gebied van 10 vierkante kilometer met een paar honderd tempels erop. We zullen er een paar bezoeken, waaronder vanzelfsprekend het Angkor Wat: het grootste religieuze bouwwerk ter wereld. Het grootste westerse kasteel verdwijnt erbij in het niet. Als je één dag de tijd hebt- en dat hebben we - dan kan je het meest verstandig de 'kleine' ronde van 17 kilometer of de 'grote' ronde van 24 kilometer afleggen. Ik durf het de meisjes niet te melden dat morgen de sportslippers aan zullen moeten of de watersandalen met sportsokken erin.
Inmiddels hebben we de temperatuur gerelateerde woorden verboden: warm en heet. Ook uitdrukkingen die verband houden met de warmte alhier zijn inmiddels in de ban: 'wat is het heet', 'ik zweet me kapot' en bijvoorbeeld ' ik houd het niet uit' en 'ik moet nodig in de airco!'
Vandaag was, zoals gezegd, de reis van zes uur van Phnom Penh naar Siem Reap. De taxi stond wederom om 8 uur klaar voor vertrek en de gebruikelijke Toyota kon vertrekken. Onze - overigens vriendelijke en prima - gids informeerde ons over de bezienswaardigheden in de omgeving. We gaven echter aan dat we slechts één dag te besteden hadden, dus alle lucratieve voorstellen ten spijt: één dag om de tempels te bekijken. We hadden al veel gezien. 'Wat dan?' 'Nou, de Killing Fields en 'S-21' waarna de gids ons wist te vertellen dat diens ouders waren vermoord en hij van z'n derde tot zevende levensjaar in verschillende dorpen werd ondergebracht teneinde de Rode Khmer te ontlopen. Goeie morgen, zeggen we dan!

Onze weg door Cambodja ging over een tweebaans weg: onze baan en tegemoetkomend verkeer. Weliswaar lekker breed, dus er werd van beiden kanten ingehaald over de middenstreep. Gewoon even goed inschatten. Van de kaart van dit land valt af te lezen dat nagenoeg het hele land vlak is. Kortom: landbouw en langs nagenoeg de gehele route vindt landbouw plaats. Om van lintbebouwing maar niet te spreken. Daar kunnen we in Nederland nog wat van leren: over de gehele route van 600 kilometer huisjes op palen langs de weg. Daarachter lag dan natuurlijk niets. Iedereen kennelijk bang om geen buurman c.q. buurvrouw te hebben. Rijstvelden kleuren prachtig groen in deze tijd van het seizoen. Ofschoon het regentijd is, hebben we weer een prachtige dag achter de rug. Tijd derhalve om een heuse spinnenmarkt te bezoeken. De dames werden overvallen door kinderen met zakjes gevuld met ananas, papaja of banaan. Ik werd aangekeken door een behoorlijk ervaren bedeljongen met een heuse flinke spin in diens pannetje. Na enig gesputter door mij van 'later' of 'wie weet' of I'll see' liep ik ineens met een kanjer van een spin om mijn borst rond. Kijk je naar beneden met je kin op je borst en dan zie je dat ik geen laatste woorden meer kan prevelen door het voortdurende schuimbekken als gevolg van de beet van deze mega spin. Kostte toch maar weer 2000 riel oftewel 50 cent om de spin door de jongen eraf te laten halen. Ernaast stond overigens een enorme schaal vol met gefrituurde exemplaren van dezelfde omvang: een lekkernij voor de locals. Toen we eenmaal weer veilig in de airco zaten, toch even geïnformeerd bij onze gids: ze knippen de 'tanden' van de spin eraf zodat deze niet kan bijten! Weer een les geleerd. Aansluitend heerlijk geluncht aan een meer in een restaurant met een prima keuken. Je ziet wel dat er echt op toeristen gerichte etablissementen worden opgericht. De kwaliteit van het eten echter, is prima.
We zijn nog bij een zilverfabriek geweest. Althans de bewerking van het zilver: vier kinderen op de grond met een voorbeeld van bewerking van een zilveren schaal in het midden. Deze kinderen werken volgens de gids 4 - 8 uur per dag náást de schooluren. Het is een gegeven dat luxe hier ontbreekt (op televisie en smartphones na) maar we hebben geen enkele mens gezien die te weinig te eten heeft. Cambodja is een zeer vruchtbaar land en van honger is geen sprake. Na het bekijken van een imposante brug uit om en nabij 700 (schrik niet: 1300 jaar oud) en een steenhouwerij alwaar Buddha in alle gewenste afmetingen, gedaanten en kleuren kan worden besteld, rolde de Toyota aan het einde van de middag Siem Reap binnen: hotel in, zwemmen, chillen, aankleden en in de tuctuc richting uitgaanscentrum. Snel een aantal Cambodjaanse gerechten besteld en gegeten. We lieten tl-verlichting en neonverlichting voor wat het was en met de tuctuc met het gas vol open, kwamen we met gierende banden de oprit oprijden. Tijd voor een goede nachtrust in afwachting op wat morgen gaat komen.