Cambodja here we come

Vandaag, dinsdag 23 juli, reizen we naar Cambodja. Rustig dagje want we vliegen helaas pas om 15 uur (de ochtendvlucht is gecancelled). Aangezien we pas om 1 uur worden opgehaald slapen we lekker uit en ontbijten we laat. Rond 11 uur gaan we nog even de stad in, die weer opmerkelijk levendig is hoewel er nog altijd veel dicht is. Met 2 tuktukjes zijn we afgereisd naar Charoeng Krung road, soi 38 om stenen te kopen. Gelukkig voor mij, jammer voor de portemonnee, die winkels zijn open! Uitgebreid rondgekeken en uiteindelijk het ēēn en ander aan weten te schaffen, gelukkig want ik had pas 2 armbandjes gekocht! En passant bij een schoenmakertje, die zijn 'winkeltje' op een hoekje had opgesteld voor 40 baht mijn zolen laten plakken. We waren hiermee een bezienswaardigheid, blanke vrouw op blote voeten bij een schoemaker, zelfs motorrijders stopten om het even te bekijken.
Hierna terug naar het hotel en de bus in voor het vliegveld. Bij de douane mocht ik meteen doorlopen, de anderen werden echter teruggestuurd om hun exitformulier in te vullen. Ik wist niet dat ik dat al had gedaan, maar die van mij was kennelijk in orde. Een en ander duurde enige tijd aangezien men de beschikking had over 1 pen en er 4 formulieren moesten worden ingevuld. Al die tijd bleef ik staan wachten net na de controle. Dit tot ergernis van de aanwezige ambtenaren die mij steeds sommeerden door te lopen, wat ik telkens vriendelijk, doch beslist weigerde. Geen haar op mijn hoofd die erover dacht door te lopen zonder dat ik zeker wist of iedereen erdoor zou komen. Telkens wanneer ze zeiden dat ik moest doorlopen werd er na mijn weigering gezegd dat ze de security zou bellen. Niemand gezien. Na een flink kwartiertje wachten was de rest ook eindelijk gerechtigd Thailand te verlaten!
De vlucht ging supersnel, vooral daar ik me bezig heb gehouden met het invullen van 3 formulieren p.p. Eenmaal op de luchthaven mochten we direct 10 dollar dokken omdat we geen pasfoto bij ons hebben. Daarna mochten we 20 dollar pp betalen voor onze visa. Je leverde bij balie links paspoort en formulier nummer 1 in en ging in een kluit om balie nummer 2 staan alwaar je naam, als ze die konden uitspreken, werd afgeroepen. 20 dollar betalen en in de rij voor de controle alwaar briefje nummer 2 moest worden ingeleverd en er een foto van je werd gemaakt. Daarna door de laatste controle waar briefje nummer 3 moest worden ingeleverd.
Uiteraard stond er een mannetje met een bordje met onze naam erop te wachten. In de bus viel onmiddellijk op wat een rommel het overal is en wat een enorme drukte aan brommers, fietsen, tuktuks, busjes etc. Ongelooflijk! Wij dachten inmiddels wat gewend te zijn na 4 dagen Bangkok, maar dit is een graadje erger. Het ritje naar het hotel, circa 15 km, duurde zodoende bijna een uur.
Het hotel is prachtig! We hebben een prachtig hemelbed met klamboe. Enige minpuntje is het derde bed in de kamer van de kinderen. Ze slapen nu met zijn 3en in het grote bed, gezellig. Ander minpuntje is de enorme bouwplaats direct naast het hotel, maar we zullen de hele dag op pad zijn en er geen last van hebben, maar je weet niet wat je ziet. De verbouwing van de overkant op de Kamperfoeliestraat is er een nette bouwplek bij.
Direct de stad ingegaan en naar de rivier gelopen die vlakbij het hotel is. Weer valt de herrie en drukte op en de viezigheid. Na een kwartier lopen had ik al drie ratten geteld.......uiteindelijk een tuktuk geregeld en ons naar een resturant uit de lonely planet gids laten brengen. Het restaurant is een leerbedrijf dat straatkinderen opleidt tot kok en kelner en ze zo een toekomst geeft. Je ziet heer veel bedelaars en ook 's avonds laat nog veel kinderen op straat die van alles verkopen. De maaltijd was heerlijk en wat helemaal fijn was: er was wijn !!! Heerlijk, alleen jammer dat. Inmiddels twee meiden meedoen dus het werden twee flessen. De wij. Was even duur als het eten, wat overigens heel erg lekker was. Het lijkt dat de Cambodjaanse keuken wat verfijnder is dan de Thaise en wat minder pittig. Hoogtepunt voor Hans was dat hij in de keuken mocht kijken en er tarantulas in een bak heeft bekeken. Er mocht er ook even ēēn op zijn arm. Deze begon echter ineens te bewegen waar Hans dacht dat ie door was. Ze waren in ieder geval voor consumptie, net als de rode boom mieren.......jakkie bah!
Hierna terug gelopen naar het hotel en heerlijk geslapen!