Mr. Jo

Dinsdag 16 augustus

Vandaag schrijft Hans het verslagje!

Zojuist zijn we uit het zwembad gestapt na een behoorlijk inspannende dag! Het was vandaag rond de 35 graden, dus inspanning was verstandig te vermijden, maar daar hebben we ons natuurlijk niet aan gehouden.
De eerste dagen in Thailand zijn indrukwekkend. Niet in laatste plaats de Thai zelf. Zo zijn er bijvoorbeeld amper stoplichten, maar er wordt er nauwelijks getoeterd. Iedereen laat elkaar er zonder problemen tussen. En wij maar zwaaien. Overal Thai langs de weg en of we ons nou met een tuc tuc of met een taxi verplaatsen, we houden spierpijn aan het zwaaien over. Zelden zullen mensen elkaar vriendelijker aankijken dan hier in Thailand. En waarschijnlijk is dat allemaal te danken aan onze beste Buddha, want vriendelijkheid in het leven zal  zich kunnen uitbetalen in extra kracht om de weg naar het Nirvana te volbrengen. Nou, het motto in Nederland kan gerust "allemaal aan de Buddha" worden, want de relaxte - , vriendelijke - , behulpzame - en attente houding van de inwoners is op zijn minst verbazingwekkend. Heerlijk! En dat zowel in miljoenenstad Bangkok als in Chiang Mai... Overal tempels overigens! In de stad en op het platteland, op iedere straathoek, in iedere rotsspleet, langs ieder bospad of in iedere grot heeft een Buddha-tempel een plek veroverd.

Vanmorgen hebben we Mr. Jo als chauffeur geregeld. De vriendelijkheid zelve nam ons mee naar ons eerste doel van de dag: geisers. Het water spuit met 105 graden - wij dachten dat water niet heter dan 100 graden zou worden - de grond uit, waarna wij op enige afstand konden koesteren in een warm 40 graden zwavel-bad. Al zwetend in de airco-taxi kwamen we aan bij de tweede bestemming: een heuse grot. We hadden de chauffeur bezworen geen supertoeristische plekken aan te doen en hij had woord gehouden (zoals de leer waarschijnlijk voorschrijft) want we hadden in een enorme grot de stalagmieten en stalagtieten exclusief voor het uitkiezen. In iedere hoek van de grot, waarin de hoogte van de ruimten opzien baarde (net als de hoogte van de trappen om er te komen) natuurlijk een heuse Buddha. Na dit bezoek wilden we nog een haar van Buddha bekijken, aldus het begeleidend schrijven. Na het beklimmen van 983 treden en het verlies van minimaal twee flessen water aan zweet over zowel buik als rug, armen en benen en op natuurlijk knalrode gezichten, bereikten wij de top van de berg: schitterend uitzicht over het dal en omgeving. 
Na het gebruik van een inmiddels hoog geapprecieerde heuse Thaise noodlesoup tijdens de lunch, maakten we de voorlaatste stop bij een fabriek alwaar parasols en waaiers handmatig worden geproduceerd en beschilderd. En we hebben het hier over parasols en waaiers van zijde! Zijde is natuurlijk een heel karakteristiek produkt. We hebben daarom aansluitend een fabriek bezocht waarin de rupsen ons hebben laten zien hoe ze als ei ter wereld kwamen, als rups zichzelf 10.000 zo zwaar hadden gegeten alvorens als cocon gekookt te worden. Een cocon geeft maar liefst zo'n 500 meter zijde draad. 
Behoorlijk afgemat hebben we ons verfrist aan het zwembad of onder de douche, waarna we ons hebben getrakteerd op cocktails en hapjes uit de regio in een restaurant aan de oever van de rivier met live muziek! Heerlijk Thais, Japans en westers eten! Helaas ook wel een beetje westerse prijzen (10 euro pp!). Prachtig. De tuc tuc heeft ons weer prima teruggebracht. Het bed roept! Tot morgen!